İçten bir tebessüm ile “Merhaba” diyorum sevgili ziyaretçi. Ben Cennet Büşra Vural. 23 Şubat 1995 tarihinde Mevlana şehri Konya’da başladı benim hikayem. İlk, orta ve lise eğitimimi bu güzel şehirde tamamladıktan sonra sıra gelecekte çalışacağım mesleğin okulunu seçmeye gelmişti. O zamana kadar kendimi az çok tanıyordum; sosyal bir insandım, birlikte zaman geçirdiğim insanlar benimle olmaktan dolayı keyif alırdı, bunu hissederdim. Bir bebeğin annesi ile kurduğu iletişimi izlemek, bir çocukla oyun oynamak, bir ergenin maceralarını dinlemek, yaşıtlarımla gelecekte bizi nelerin beklediğini konuşmak, kendimden büyük insanlarla muhabbet etmek, yaşlı kişilerin bitmez tükenmez nasihatlerini dinlemek… Yapmakta iyi olduğum şeylerdi. Bunun farkındaydım. Ara ara kabuğuma çekilip kendime bir göz atardım. Yeri gelir över yeri gelir acımasızca eleştirirdim kendimi. Açıkçası kendimi merak eden bir yanım da vardı. “Ben neyim? Neden böyle davranıyorum? Bu yaptığım doğru mu?” gibi sorularla çok sorgulardım kendimi. İşte bütün bu sebeplerden dolayı “Psikoloji” okumaya karar verdim.
Sevgili anne-babalar; çocukların uyku düzenini sağlamak zannedildiği kadar kolay olmayabilir. Bazı çocuklar “Eveet, uyku saatimiz geldi, şimdi yatağımıza geçiyoruz.” dendiğinde lafımızı ikiletmeden doğru odasına gider. Bazı çocuklar ise gözlerinden uyku akmasına rağmen, ayakta güçlükle durabilmesine rağmen uyumaktan kaçar. Bazı anne-babalar hırçınlaşan ve uyumaya karşı direnen çocuğu karşısında “Hadi bakalım, artık yatıyoruz.” demekten adeta çekinir.
Devamını Oku...
“Severek yesin diye neler yaptım hocam neler… Gün boyu aç geziyor benim çocuğum. Kurudu gitti. Bir bakar mısınız haline? Baktım isteyerek yemiyor, ben de bağırıyorum artık. Bir şey olacak diye korkuyorum inanın ki. Bir çocuk gün boyunca hiç mi bir şey yemez?”
Devamını Oku...
Bazı çocuklar kakası geldiği halde tutar, yapmak istemez. Bazı çocuklar bezi olmadan çişini yapmaz. Bazı çocuklar oynadıkları oyuna dalar ve istemeyerek altına kaçırır. Bazı çocuklar ise yaşı geldiği halde tuvalet eğitimini alamamıştır. Bu ve buna benzer durumlar çocuklarda karşılaştığımız tuvalet ile ilgili problemlerdir. Anne-babaların bu problemin neden ortaya çıkmış olabileceği ile ilgili düşünmeleri ve bir çözüm yolu bulmaları gerekmektedir.
Devamını Oku...
Hareketli bir çocuğa sahip olan ailelerden sık sık duyarız: “Hocam hiperaktif bu, hiç dur demekten anlamıyor, söz dinlemiyor. Ne yapacağımızı şaşırdık. Bize bir yol gösterin.” Bu “hiperaktif” damgasıyla kliniğimize gelmiş olan çocuklarımızı değerlendiririz ve deriz ki; “Sizin çocuğunuz hiperaktif değil, hiperaktif olsaydı eğer, şöyle şöyle davranmasını beklerdik.” Bu sefer; “Eee hocam, hiperaktif değilse çocuğumun sorunu nedir o zaman?” sorusunu soran aileye “Çocuğunuz sadece çocuk, bahsettiğiniz davranışları yapıyor olmasının bazı sebepleri var.” cevabını veririz biz de.
Devamını Oku...
Her ne kadar okul öncesi dönemde bazı belirtiler görülse de tanı koymak için acele etmediğimiz bir bozukluktur özgül öğrenme güçlüğü. Okulla birlikte harfler, rakamlar öğrenilmeye başlandı mı çocukta bu bozukluğun olup olmadığını anlamak daha kolaylaşır uzmanlar için.
Devamını Oku...
Bazı çocuklar konuşma yetilerinde hiçbir problemleri olmamasına rağmen belirli ortamlarda ya da belirli kişilerin yanında sessiz bir hâl alırlar. Aileler “Hocam normalde hiç böyle değildir. Ne zaman okulun kapılarından içeri girsek dut yemiş bülbüle dönüyor. Benimle bile konuşmuyor. Eliyle işaret yapıp benden anlamamı bekliyor.” gibi ifadelerle çocuklarının durumunu anlatmaya çalışırlar.
Devamını Oku...
