Sevgili anne-babalar; öncelikle sizlere en içten dileklerimle “Merhaba” diyor, bu bültenimizde çocuk eğitiminde üzerinde önemle durulması gereken konulardan biri olan “Odaklanmakta Güçlük Yaşayan Çocuklar” hakkında değineceğimizi ifade etmek istiyorum.

            Psikoloji biliminde “mizaç” dediğimiz bir kavram vardır. Biz ruh sağlığı uzmanları; bu kavramı “bireyin doğuştan sahip olduğu özellikler” olarak tanımlarız. Bazı çocuklar mizacına uygun olarak oldukça uysal, çevresiyle uyumlu bir profil çizer. Bazı çocuklar ise oldukça hareketli olur, yerinde duramaz, bitmez tükenmez sorularıyla çevresindeki kişileri adeta çaresiz bir duruma iter. Yapısı gereği kımıl kımıl olan çocuklarımız bir uğraşı karşısında odaklanmakta zorlanabilir.

            Mizacın yanında çocukların doğum sırası, yetiştirilme şartları, ailenin sosyo-ekonomik düzeyi, anne-babanın çocuğuna tahammül etme becerisi gibi durumlar da çocukların dikkatini toplama ve odaklanma becerilerini etkilemektedir. Örneğin bazı ailelerde çocuk sadece muzip hareketler yaptığında anne-babasının dikkatini çektiğini fark etmiş olabilir ve buna uygun davranışlar sergileyebilir. Bunun bir sonucu olarak da dikkatlerini toplamakta zorlanabilir.

            Bazı çocuklarda ise durum farklıdır. Bazı genetik faktörlerden dolayı çocuğumuz anormal derecede hareketlidir, söylenilenleri dinlemek ve anlamak konusunda yetersiz kalmaktadır.

            Sevgili anne-babalar; doğdukları andan itibaren çocuklarınızla birlikte yaşamın içerisindesiniz ve onları devamlı gözlüyorsunuz. Gözlemleriniz sonucunda; çocuğunuzun yaşamını işlevsiz hâle getiren bir hareketliliğe sahip olduğunu düşünebilirsiniz. Düşüncelerinizin doğru olup olmadığının en emin yolu bir psikolog desteği almak ve çocuğunuzun değerlendirilmesine imkan tanımaktır.

            Dikkat eksikliği ve odaklanma sorunu yaşayan çocukların tedavisi; medikal destek, ailelerin psiko-eğitim sürecinden geçmesi ve çocukla düzenli olarak yapılan eğitsel çalışmalar ile oyun terapisidir.

            Sevgili anne-babalar dikkatini vermede ve odaklanmada sorun yaşayan çocuğunuzun çözüm sürecinde; umutlu ve bol sabırlı olmanız, karamsarlığa düşmeden çocuğunuzun yapabileceğine inanmanız, bununla birlikte psikoloğunuzun önerilerini yerine getirmeniz oldukça kıymetlidir.

            Sevgili anne-babalar bültenimizin sonuna gelmiş bulunuyoruz.

            Sizlere içten bir sevgiyle “Hoşçakalın.” diyorum.